W Akademii Ogrodnika kontynuujemy temat roli drzew i krzewów w środowiskach zmienionych przez człowieka. Jesteśmy w pasie zadrzewień śródpolnych w gminie Ożarów w okolicach Warszawy. W Strzykułach znajduje się ścieżka edukacyjna dla mieszkańców, są tablice informujące o gnieżdżących się tu ptakach.
Pan Zdzisław Lewandowski, główny specjalista ds. ochrony środowiska z Urzędu Miejskiego w Ożarowie Mazowieckim, zdradził nam, że na tym terenie ziemia jest bardzo żyzna, dlatego nie ma tu lasów – wycięto je pod uprawy. Jest tylko niewielki kompleks zadrzewień śródpolnych. Ma on charakter parkowy. Gmina wykonała tu żwirowe ścieżki, zrobiła krąg na ognisko, postawiła ławki i stojaki na rowery.
Gmina stara się nie ingerować w przyrodę – tyle, żeby zapewnić bezpieczeństwo odwiedzających to miejsce osób, żeby nie było wiszących konarów. Ale leżące drzewa zostają – są przecież ostoją dla wielu gatunków.
Aby ożywić drzewostan, gmina dosadza tu krzewy iglaste oraz liczne gatunki o kolorowych owocach. Dopóki nie ma mrozów, rośliny zdążą się zaaklimatyzować. Ogrodnicy dobierali gatunki do panujących w pasie zieleni warunków świetlnych.
Z cieniolubnych roślin wybrano cisy, ostrokrzewy, a ze światłolubnych – berberysy, jarzębiny.
